Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή...

Και τι θέλει στην τελική ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος;

Έναν ξάστερο ουρανό, να νιώθει μικρός.
Γη, να πατάει στα πόδια του, να νιώθει μεγάλος.
Θάλασσα, να ταξιδεύει σε μέρη που δεν έχει ξαναδεί.
Ήλιο, να θυμάται την κυκλική πορεία της ζωής του.
Αέρα, να πετά και να χάνεται στο άπειρο.
Βροχή. να ξεπλένει τον φόβο του θανάτου.

Μια γλυκιά μυρωδιά, να ξυπνάει το πρωί.
Μουσική. Οπωσδήποτε μουσική.
Ένα πιάτο φαΐ, να μην πεινάει.
Καλούς φίλους.
Μια δεμένη οικογένεια.

Ένα μέρος να αποκαλεί σπίτι. 

Να γελάει.

Να γελάει με την ψυχή του.

Αλήθεια σε κάθε συναναστροφή.
Ισότητα και ισοτιμία.
Έναν ξεκάθαρο σκοπό.
Να αγαπάει και να αγαπιέται, δίχως όφελος.
Μια αδελφική αγκαλιά.
Έρωτα.
Έρωτα για τον εαυτό του, έρωτα για άλλους ανθρώπους.
Έρωτα για την δουλειά του.
Για τα όνειρά του.
Το μέλλον.
Έρωτα για τη ζωή.
Για την ελευθερία.

Η ελευθερία είναι πλέον ένας όρος που καταλήγει όλο και πιο σχετικός και συγκεχυμένος κάθε φορά που κάποιος τον αναφέρει.
Ένας όρος που ξεχάστηκε και παραδόθηκε στον βωμό του κέρδους και της απληστίας.
Με το πέρασμα του χρόνου καταλήγει να μένει μια ιδέα σε ένα παλιό βιβλίο.
Ένα ανεκπλήρωτο όραμα. Μια ουτοπία.
Και αυτό γιατί μένεις παθητικός σε οτιδήποτε συμβαίνει.
Δεν αναλογίζεσαι τι χάνεις καθημερινά. Γιαυτό και δεν αντιδράς.
Λοιπόν ας ρίξουμε μαζί ξανά μια τελευταία ματιά σε όλα τα παραπάνω.

Είναι πολλά; Ίσως ναι, ίσως όχι.
Υπερβολικά; Νομίζω πως καθόλου.
Δυσεύρετα; Οπωσδήποτε.

Το μόνο σίγουρο είναι πως αξίζει να πολεμήσουμε για αυτά.
Με ότι έχουμε και δεν έχουμε.

https://www.youtube.com/watch?v=hU4h3pMNXfA