Thursday, February 12, 2015

Όταν ήμουνα μικρός.

Όταν ήμουνα μικρός.
Όταν ήμουνα μικρός.

Δεν μπορώ να θυμηθώ πλέον πως ήταν όταν ήμουνα μικρός. Δεν μπορώ να θυμηθώ πως ήταν να είσαι ανέμελος, να ζεις μέσα στην άγνοια και τη λήθη, ελεύθερος.

Μα γιατί πάλι λέω ψέματα στον εαυτό μου; Φυσικά και θυμάμαι. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που συνεχώς μένω μισός τέτοιες ώρες. Επιστρέφω πίσω σε εκείνα τα χρόνια. Όμως αλήθεια δεν θυμάμαι το αίσθημα που είχα τότε, μόνο εικόνες, φευγαλέες εικόνες. Από την άλλη ίσως πάλι, δεν θέλω να θυμάμαι. Με πονάει.

Κοιτάζω παλιές φωτογραφίες πάνω από την οθόνη του υπολογιστή μου. Εμένα, την οικογένεια μου, τις αναμνήσεις μου. Μετά από λίγο κοιτάζω πίσω στο σήμερα και βλέπω άγνωστες φιγούρες. Μια οικογένεια που γερνάει. Που λεπτό το λεπτό μου τροφοδοτεί έναν ασυνείδητο τρόμο. Έναν άγνωστο εαυτό, που παλεύει για λίγη ζωή μέσα σε μια θάλασσα θανάτου. Έναν εαυτό γεμάτο πληγές και φόβους. Αυτό είναι άραγε η ζωή; Να παλεύεις με θεούς και δαίμονες, μόνο για να φτάσεις να κοιτάζεις έναν άδειο καθρέφτη; Να κοιτάζεις έναν άδειο ουρανό;

Ίσως να μην είναι όλα τόσο μαύρα όσο νομίζω τέτοιες ώρες. Ίσως όμως και να είναι. Είναι αλήθεια πως ο οργανισμός δεν δουλεύει όπως πρέπει αφού πέσει το σκοτάδι. Όμως τέλος πάντων τι είναι αλήθεια και τι όχι; Ίσως πάλι, ο διαχωρισμός αλήθεια. ψέμα να μην υφίσταται. Να είναι ένα μοιραίο λάθος. Ίσως στην τελική είναι λίγο απ'όλα. Όλα λίγο πολύ, καταδικασμένα να ορίζουν και να ορίζονται μέσα στο φως της άγνοιας.

Βέβαια υπάρχουν και αυτά. Η σκέψη ενός φίλου, το δάκρυ μιας μητέρας, το γλυκό φιλί ενός αξέχαστου, φλογερού έρωτα. Όλα αυτά που δεν μπορώ να ξεχάσω όσο και αν ώρες ώρες θα το θελα.

Ίσως τελικά αυτό το παραμύθι να μην είναι τίποτα παραπάνω από μια μεγάλη αντίφαση. Ένα κολάζ μικρών στιγμών ατέρμονης θλίψης σε ένα αιώνιο καλοκαίρι μεγάλων συναισθημάτων.

https://www.youtube.com/watch?v=wCplpUV8PcQ

Friday, February 6, 2015

Another Soldier of Fortune.

"This is your life and it's ending one minute at a time."

«The moment i first heard that phrase i felt a pain growing up inside my chest. An intense, unbearable pain. The clock is ticking. I'm losing control. I'm losing my spirit, my own self. I feel nothing, and everything at the same time. I'm afraid. 

I'm afraid of all the illusions, all the lies and deceit. I'm afraid of the constant violence i experience, both physical and mental. I'm afraid of all the same old mistakes. The constant war inside my head. But most importantly, i'm afraid of the war outside of it. 

Everyday this battle rages on, everyday i'm hanging between the two sides of the same coin. On the one side there is hope, strength and wisdom. On the other only anger, pain and darkness. The coin flips in the air and slowly lands on the ground at the end of the day. There's not a lot to say at that time. My hate, my anger, my dissapointment. They always win. Their power over me is everlasting as it seems. 

And there's nothing that can save me from this horror. The only way to come out alive from this war, is to become a monster. Another fallen angel. 

Maybe that's my destiny. Maybe i'm forever bound, to fight this constant war between who i am and who i want and need to be. Maybe i'm nothing more than a soldier. A tired and wounded soldier.

I'm growing older. I'm losing hope. 
I'm becoming the thing. The one i hated.»

- The Soldier of Fortune.

https://www.youtube.com/watch?v=RKrNdxiBW3Y

Wednesday, February 4, 2015

Σιγαλιά.

Αναρωτιέται ακόμη 
γιατί ο κόσμος τον πονεί
και τον καλούν οι δρόμοι.

Αναρωτιέται μοναχός
στης σκέψης του το δάκρυ
αν είναι ο άνθρωπος αυτός
που έβρισκε την άκρη.

Μια μουσική ανάβει φως
του δίνει πάλι ουρανό
να ξεδιπλώσει μια κραυγή
απ'της ψυχής τα βάθη.

Μια ιστορία θα σου πει 
τώρα στην ύστατη στιγμή
που του ανοίγει την καρδιά 
και διώχνει το σκοτάδι.

Μα εγώ 
δεν ξέρω πια γιατί
να πολεμήσω την οργή.

Ξέρω μονάχα πως αυτή 
θα με οδηγήσει 
στη σιωπή.

Μα ξέρω μοναχά αυτό
το ένα και μοναδικό
πως θέλω μόνο 
να γευτώ
το πιο γλυκό το σ'αγαπώ...

Μια στιγμή 
Θα ονειρευτώ
Πως φεύγω πάλι απ'το κενό

Κάποτε ίσως να αξιωθώ.
Να δω τον κόσμο καθαρό.