Τι είναι εν τέλει η ελπίδα;
Μια στάση ζωής αδιάλλακτη και μετρήσιμη ή μια αφηρημένη έννοια που επιδέχεται αυξομοιώσεις ανάλογα με τη διάθεση και τον καιρό;
Είναι η κινητήριος δύναμη της ύπαρξης ενάντια στο φόβο του αγνώστου ή ένα μαρκετίστικο κόλπο εξαπάτησης του νου για να μας φέρει σε μια διαδικασία ανώφελης ενεργητικότητας;
Κατ επέκταση, αξίζει να ελπίζει κανείς σε κάτι καλύτερο, σε λίγη παραπάνω μαγεία απ' όσο πιστεύει ότι υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο, ή θα ήταν καλύτερο να αποδεχτεί εξ αρχής την ήττα του και να δει τα πράγματα πιο "πρακτικά".
Τόσα πολλά τα φιλοσοφικά ερωτήματα που ανακύπτουν από τόσο βαρύγδουπες έννοιες. Τόσες πολλές οι εκβάσεις των εννοιών από τις εκάστοτε συνισταμένες της ζωής και της σκέψης.
Μετά από 27 πολύ μακρά χρόνια σε αυτόν τον κόσμο έχοντας κερδίσει το τζακ ποτ της αγάπης, χάνοντας πρόωρα αγαπημένους ανθρώπους στο μαύρο έρεβος και παρατηρώντας το μεγαλείο της ζωής παραμένει ίσως το πιο καίριο ερώτημα μου: Τι σκατά είναι η ελπίδα;
Ίσως να το ξέρω ήδη πως απάντηση δεν υπάρχει,
όμως ελπίζω
να την βρω.
