Sunday, December 10, 2017

Αστερόσκονη.



Θαμπό το τζάμι από τα χνώτα
και το κρύο.
Μια ομίχλη πάνω απ'το τζάκι μου απλώνεται.
Χαρές και λύπες μες στο ίδιο το καζάνι βράζουν.
Ωχ, τι ήταν αυτό;

Και η αντοχή έγινε ιστορία.
Αφού κι εσύ είσαι τελικά, αστερόσκονη.
Όπως κι εγώ.
Κόκκινοι γίγαντες και λευκοί νάνοι,
λέει η αστρονομία.

Κόκκινοι γίγαντες; χαχα!
Να σου πάλι, τι ήταν αυτό;

Βοή στου δρόμου τον ορίζοντα.
Λίγη γαλήνη ούτε για αστείο,
έστω κακόγουστο.
Του πολέμου τα τύμπανα ηχούν για σένα και για μένα.
"Λευκοί νάνοι", έρχονται, να δώσουν τέλος.

Στων άστρων τη ζωή.

Έτσι λέγονται, τα ετοιμοθάνατα άστρα, λευκοί νάνοι.
Χαχα!

Να κάτι κακόγουστο.

Μέχρι και τα άστρα σβήνουν.
Εξαφανίζονται.
Θα γίνουμε αστερόσκονη, αν δεν γίναμε ήδη.
Και οι κόκκινοι γίγαντες, ανάμνηση.
Μια αποτυχία με μαθηματική ακρίβεια να πετύχει.

Καμία σημασία το πριν.
Μόνο το μετά. Πάντα το μετά.
Και εξαφανίζεσαι.

Εξαφανίζεσαι.


Picture Credits: 

(NGC281, Emission Nebula and Open Cluster in Cassiopeia
Image Acquisition: Michael Joner and David Laney (BYU)
Image Processing: Robert Gendler

I do not own the rights to this picture, 

its use is for entertaining and educational purposes only.)