Το Ψέμα.

Του ουρανού το σκοτάδι πάλι σήμερα πέφτει
σαν χαμένο καράβι στου πελάγους το μπλέ.
Και της πόλης τα φώτα μπρος στα μάτια ενός ψεύτη
φανερώνουν το ψέμα που δεν είπε ποτέ.

Σαν ανάβουν του λένε η αλήθεια είναι μια
κι εσύ και αν την ξέρεις την κρατάς μακριά.
Στα σκοτάδια την κρύβεις δίχως αμφιβολία
και το φως μας τσακίζεις σαν πλησιάζει κοντά.

Μα καλά μικρέ ψεύτη τη ζωή δεν λυπάσαι
μόνος πάλι κοιμάσαι δίχως πια συντροφία.
Την αλήθεια αφού ξέρεις γιατί πάλι φοβάσαι
να την βγάλεις στη φόρα και να ζήσεις ξανά.

Της ζωής μου η αλήθεια είναι μόνο να κρύβω
την αλήθεια απ'τον κόσμο με ένα ψέμα αισχρό.
Να κοιμάμαι μονάχος και τα μάτια να ανοίγω
στης αλήθειας τον ήχο το γλυκό σαγαπώ.

Και σε εσάς που με ακούτε, εδώ πάλι να βρίζω
και στο ψέμα στολίδια να κρεμάω ξανά.
Να θυμάστε η αλήθεια με έχει ανάγκη να χρίζω
κάθε μέρα έναν ψεύτη, της ζωής βασιλιά.