Φόβος. Η αρχή κάθε κακού. Πόνος, προδοσία, δυστυχία, καταπίεση, ψέμμα, θάνατος, όλα παράγωγα του φόβου. Οι άνθρωποι φοβόμαστε ότι δεν καταλαβαίνουμε κι οτι δεν ξέρουμε. Κατα συνέπεια απο τον φόβο απεχθανόμαστε και μισούμε το ξένο και το διαφορετικό και στη συνέχεια υποφέρουμε απο το ίδιο μας το μίσος. Η χειρότερα αναγκάζουμε κι άλλους να υποφέρουν εξ'αιτίας μας. Πολλές φορές φοβούμενοι τον πόνο και τον θάνατο διστάζουμε να ζήσουμε, να εμπιστευτούμε και να εκφραστούμε ελεύθερα. Και καταλήγουμε γεμάτοι αμφιβολίες. Αυτό είναι όμως το ελιξίριο της αιώνιας ζωής. Ούτε κάποιο φίλτρο, ούτε κάποιο ξόρκι. Η ζωή είναι μια αιώνια μάχη μεταξύ του καλού και του κακού, του αυθεντικού και του κάλπικου, του παντοτινού και του βραχυπρόθεσμου. Και οι άνθρωποι που πραγματικά αξίζουν να τους θυμούνται και που έχουν κάνει ουσιαστικό έργο στη ζωή τους πριν φύγουν για τις χρυσές ακτές και τα καταπράσινα λιβάδια του παραδείσου είναι αυτοί που έζησαν χωρίς φόβο και κακία. Και όχι επειδή το είπε κάποιος παπάς σε μια εκκλησία ή επειδή κάποιος πέθανε για αυτές τις διδασκαλίες πάνω σε έναν σταυρό, αλλά επειδή αυτή είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων. Αυτός που θα ζήσει ενάρετα και δίχως φόβο μπόρει να μην καλοπεράσει, μπορεί να τον μισήσουν και να τον πονέσουν στην πορεία αλλά θα τα καταφέρει να ευχαριστηθεί την κάθε μικρή λεπτομέρεια της ζωής. Ο φόβος λοιπόν είναι το δηλητήριο που κατοικεί στις ψυχές των ανθρώπων και τους αναγκάζει να διαπράξουν τα πιο φριχτά εγκλήματα στο όνομα της δικαιοσύνης και της καλαγαθείας. Ο φόβος είναι αυτός που διαλύει κράτη και διατηρεί οικονομικά συστήματα, καταστρέφει οικογένειες και πουλάει ναρκωτικά. Ο φόβος ρυπαίνει και σαπίζει τα δάση και τις θάλασσες. Ο φόβος της αντίδρασης και της αλλαγής. Όμως τίποτα δεν είναι αδύνατο όταν σταματήσεις να φοβάσαι. Κοιτάξου στον καθρέφτη και δες απο μόνος σου.
