Μετακόμιση

Μετακόμιση. Μια λέξη που θα έλεγα πως χαρακτηρίζει τη ζωή μου σε τεράστιο βαθμό. Απο τότε που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου μετακομίζω συνεχώς απο σπίτι σε σπίτι. Απο την μια θα έλεγα πως αυτό είναι θετικό, καθώς μαθαίνω να αντιμετωπίζω την αλλαγή με ευκολότερο τρόπο, από την άλλη όμως θα το χαρακτήριζα αρνητικό καθώς πριν καλά καλά προλάβω να νιώσω κάτι δικό μου το έχω ήδη χάσει... Το μόνο σίγουρο πάντως και περίεργο συνάμα είναι πως πάντα αυτή η αλλαγή περιβάλλοντος δεν συμβαίνει μόνη της αλλά συνεπάγεται και φέρνει μαζί της κι άλλες αλλαγές. Δεν είναι τυχαίο πως κάθε φορά που η καθημερινότητά μου καταρρέει (σε άλλες περιπτώσεις προς το καλύτερο, σε άλλες προς το χειρότερο) κάτι συμβαίνει και αλλάζω σπίτι. Οι συνεχείς μετακόμισεις και ειδικά η τελευταία μου έχουν μάθει πολλά πράγματα για την ίδια τη ζωή και τις αλλαγές που αυτή δέχεται συνεχώς. Όπως η αλλαγή έτσι και αυτή θέλει κόπο, πόνο, χρόνο μα πάνω απ'όλα υπομονή και κουράγιο. Πρέπει να ξέρεις τι χρώμα θα βάψεις τους τοίχους του σπιτιού, όπως και τα συναισθήματα σου να ξέρεις πού θα τοποθετήσεις τα έπιπλα και θα ταξινομίσεις τα αντικείμενα όπως τις σκέψεις και τις προτεραιότητές σου. Μα προπάντων πρέπει να διαλέξεις συνετά τον καινούριο σου χώρο όπως ακριβώς και τα άτομα αλλά και τις συνθήκες της μετέπειτα ζωής σου... Να επανεξετάσεις τις πρακτικές σου και να σχεδιάσεις το μέλλον σου. Όσο κι αν οι παραπάνω παρομοιώσεις μοιάζουν υπεραπλουστευμένες και χαζές νομίζω πως πετυχαίνουν τον σκοπό τους. Παρά την αποδιωργάνωση, λοιπόν, που φέρνει στη ζωή μια μετακόμιση είναι υπέροχο πως καταφέρνει και προσφέρει ταυτόχρονα μια αίσθηση ασφάλειας και ηρεμίας μέσα απο την ίδια την σύγχηση της αλλαγής. Για άλλη μια φορά η δύναμη του παράδοξου και του αντίθετου οδηγούν στην αλήθεια... Για άλλη μια φορά ξεπερνάω τις αλλαγές και βλέπω το μέλλον χωρίς φόβο!



Πάω για ύπνο πρίν πω κι'άλλα περίεργα που μπορεί να μετανιώσω...