Thursday, July 2, 2015

Ελευθερία ή... θάνατος;

Τις τελευταίες μέρες μια λέξη κυβερνάει το μυαλό μου. Μια λέξη που ακούω καθημερινά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, από δημοσιογράφους και πολιτικούς. Μια λέξη που κάθε φορά μου τρυπάει τα αυτιά.

Ελεύθερος.

Άραγε τι να σημαίνει "ελεύθερος"; Ποιος μπορεί να πει πως είναι πραγματικά ελεύθερος;
Υποθέτω πως ελεύθερος είμαι όταν μπορώ να κάνω τις δικές μου επιλογές. Όταν έχω την δυνατότητα να λέω με περηφάνια ναι σε αυτά που θέλω και χρειάζομαι και να λέω με αξιοπρέπεια όχι σε αυτά που δεν γουστάρω. 
Ελεύθερος είμαι όταν αποκτάω γνώση. Ουσιαστική, ξεκάθαρη, αντικειμενική γνώση. Ως εκ τούτου, όταν έχω την δυνατότητα να επιλέγω χωρίς χειραφέτηση και εκβιασμό. 
Ελεύθερος είμαι όταν μπορώ και αγαπάω άφοβα, χωρίς υποψία, χωρίς δόλο, χωρίς δισταγμό. Όταν αγαπάω πραγματικά και με ανιδιοτέλεια.
Ελεύθερος είμαι όταν μπορώ και ξυπνάω το πρωί ξέροντας πως θα κάνω κάτι δημιουργικό, πως θα είμαι παραγωγικός και χρήσιμος τόσο για τους άλλους όσο και για τον ίδιο μου τον εαυτό. 
Ελεύθερος είμαι όταν μπορώ να κοιτάζω το μέλλον με αισιοδοξία και προοπτική. Όταν ξέρω πως οι κόποι και η δουλειά μου θα ανταμειφθούν. Όταν δικαιούμαι να ονειρεύομαι όχι όμως να ονειροβατώ.
Ελεύθερος είμαι όταν νιώθω πως είμαι ίσος με τον διπλανό μου. Όταν ξέρω πως η ευγενής άμιλλα κινεί τις πράξεις και τα λόγια μου και όχι ο αισχρός και ψυχοφθόρος ανταγωνισμός.

Με λίγα λόγια ελεύθερος είμαι όταν είμαι κύριος του εαυτού μου. Όταν χρησιμοποιώ στο φουλ, τόσο το σώμα και τις αισθήσεις μου, όσο και το μυαλό μου. Όταν εξασφαλίζω αυτές τις βασικές αρχές και δικαιώματα που με καθιστούν ανεξάρτητο και μοναδικό.

Η ελευθερία συνεπώς δεν είναι δικαίωμα, είναι τρόπος και φιλοσοφία ζωής.

Πόσο "ελεύθερος" νιώθεις;