Thursday, July 17, 2014

Ο Παράξενος.

Σήμερα για άλλη μια φορά άκουσα αυτό το τραγούδι. Αυτό το τραγούδι, που με κάνει να θέλω να κλάψω με όλη μου την καρδιά. Που με κάνει να θέλω να προσευχηθώ, να σπάσω, να αντιδράσω. Αυτό το τραγούδι. Η πιο ρομαντική αγανάκτηση... Μια απο τις πιο επιτυχημένες διατριβές της ανθρώπινης ψυχής και αντίδρασης.

Ποτέ ότι και αν κάνουμε δεν θα είναι αρκετό. Ποτέ δεν θα είμαστε ευχαριστημένοι. Πάντα θα βρεθεί κάποιος που θα διαστρεβλώσει τις προθέσεις και τα πιστεύω μας. Πάντα κάποιος θα πάρει την αγάπη για ελευθερία και ζωή και θα την μετατρέψει σε δόγμα. Σε κερδοσκοπική επιχείρηση. Και πάντα θα υπάρχουν αυτοί οι ανόητοι που θα ακολουθούν τα δόγματα. Που θα δημιουργούν σύνορα στην ανθρώπινη σκέψη και διανόηση. Που θα καταργούν την ανάγκη του ανθρώπου για ελευθερία και αγάπη. Που θα καταργούν τις αγνές προθέσεις και πράξεις. Που θα υποτιμούν ή θα θεοποιούν. Που θα ζουν για να ακολουθούν. Ένας κάποτε αποφάσισε να σπάσει αυτές τις πρακτικές. Αποφάσισε να δείξει τον δρόμο. Πολλοί ακολούθησαν. Λίγοι άκουσαν. Λίγοι ένιωσαν. Ακόμα πιο λίγοι έδρασαν. Ο κύκλος επαναλαμβάνεται συνεχώς. Αλλά αυτός δεν θα είναι εδώ άλλο πια να πεθαίνει και να ανασταίνεται. Δεν θα αναμειχθεί άλλο στα ανούσια παιχνίδια των ανθρώπων. Κάποιος άλλος μπορεί να το έκανε. Όχι αυτός. Παρατηρεί και σιωπαίνει.

Πάει ο παράξενος. Πήγε σε άλλον γαλαξία να δοκιμάσει την τύχη του.
Και έφυγε οριστικά.

https://www.youtube.com/watch?v=JDtMofjAARk