Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δε θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη
Θέλεις ξανά ν’ αποτελειώσεις μοναχός
Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ’ τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι
https://www.youtube.com/watch?v=DBZ8rQlEi5s
Όπως είπε και ο μεγάλος Αγγελάκας στο ταξίδι του με τις Τρύπες ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός. Μην περιμένεις ποτέ απο αυτόν να σε σώσει. Το μόνο που θα κάνει είναι απλά να σου παρατείνει την αγωνία. Τι γίνεται όμως όταν περνάς το σημείο απ'όπου δεν υπάρχει επιστροφή; Όταν βρίσκεσαι σε μια ατελείωτη έρημο, δίχως να ξέρεις που βρίσκεσαι και που θέλεις να πας; Πολεμάς σαν σκυλί να φτάσεις στην επόμενη όαση η παλεύεις μόνος μέσα στην έρημο μέχρι βρείς ξανά αυτήν που σου χάρισε ζωή στο παρελθόν; Ο νόμος της αυτοσυντήρησης λέει το πρώτο, ο νόμος της ηθικής και της αφοσίωσης λέει το δεύτερο. Εδώ όμως τίθεται ένα ζήτημα ηθικής και αυτοεκτίμησης στην πραγματικότητα, παρά ένα αληθινό ζήτημα επιβίωσης. Όπως και στους περισσότερους (αν όχι όλους) προβληματισμούς αυτού του κόσμου, πάντα αυτά τα δύο συγκρούονται σε μια αιώνια μάχη ζωής και θανάτου. Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις (περίπου) σε αυτή τη ζωή, μπορείς να κατακτήσεις τα λάφυρα ολόκληρης της ερήμου, με λίγο μυαλό και λίγη τύχη, όμως δεν μπορείς να ξεγελάσεις, ή καλύτερα, παραβλέψεις τις ηθικές σου αναστολές. Εκτός αν είσαι διατεθειμένος να γίνεις κάτι άλλο. Σε βαθμό που δεν θα έχει μείνει κανένα σημείο αναφοράς να σου θυμίζει την πραγματική σου ταυτότητα... Τι να πω πολλά ερωτήματα μαζεμένα που θέλουν τον χρόνο τους για να αντιμετωπιστούν. Ένα ειναι το σίγουρο. Με τέτοια υπέροχη μέρα δεν πρόκειται να κάτσω να σκεφτώ μέσα σε τέσσερις τοίχους! Ευχαριστώ του πιστούς αναγνώστες και αναγνώστριες που σπατάλησαν για άλλη μια φορά τον χρόνο τους εδώ!
ΥΓ. Τελικά τα τσίπουρα απο χθες έκαναν καλή δουλειά!
Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει
Μα εσύ σε λίγο δε θα βρίσκεσαι εδώ
Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με τη σκόνη
Θέλεις ξανά ν’ αποτελειώσεις μοναχός
Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ’ τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι
https://www.youtube.com/watch?v=DBZ8rQlEi5s
Όπως είπε και ο μεγάλος Αγγελάκας στο ταξίδι του με τις Τρύπες ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός. Μην περιμένεις ποτέ απο αυτόν να σε σώσει. Το μόνο που θα κάνει είναι απλά να σου παρατείνει την αγωνία. Τι γίνεται όμως όταν περνάς το σημείο απ'όπου δεν υπάρχει επιστροφή; Όταν βρίσκεσαι σε μια ατελείωτη έρημο, δίχως να ξέρεις που βρίσκεσαι και που θέλεις να πας; Πολεμάς σαν σκυλί να φτάσεις στην επόμενη όαση η παλεύεις μόνος μέσα στην έρημο μέχρι βρείς ξανά αυτήν που σου χάρισε ζωή στο παρελθόν; Ο νόμος της αυτοσυντήρησης λέει το πρώτο, ο νόμος της ηθικής και της αφοσίωσης λέει το δεύτερο. Εδώ όμως τίθεται ένα ζήτημα ηθικής και αυτοεκτίμησης στην πραγματικότητα, παρά ένα αληθινό ζήτημα επιβίωσης. Όπως και στους περισσότερους (αν όχι όλους) προβληματισμούς αυτού του κόσμου, πάντα αυτά τα δύο συγκρούονται σε μια αιώνια μάχη ζωής και θανάτου. Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις (περίπου) σε αυτή τη ζωή, μπορείς να κατακτήσεις τα λάφυρα ολόκληρης της ερήμου, με λίγο μυαλό και λίγη τύχη, όμως δεν μπορείς να ξεγελάσεις, ή καλύτερα, παραβλέψεις τις ηθικές σου αναστολές. Εκτός αν είσαι διατεθειμένος να γίνεις κάτι άλλο. Σε βαθμό που δεν θα έχει μείνει κανένα σημείο αναφοράς να σου θυμίζει την πραγματική σου ταυτότητα... Τι να πω πολλά ερωτήματα μαζεμένα που θέλουν τον χρόνο τους για να αντιμετωπιστούν. Ένα ειναι το σίγουρο. Με τέτοια υπέροχη μέρα δεν πρόκειται να κάτσω να σκεφτώ μέσα σε τέσσερις τοίχους! Ευχαριστώ του πιστούς αναγνώστες και αναγνώστριες που σπατάλησαν για άλλη μια φορά τον χρόνο τους εδώ!
ΥΓ. Τελικά τα τσίπουρα απο χθες έκαναν καλή δουλειά!
